Toni dan toch in het ziekenhuis

We dachten dat de antibiotica aansloeg bij Toni omdat zondag haar koorts volledig weg was, maar gisterennamiddag kreeg ze opnieuw koorts. Niet normaal...dus opnieuw naar de dokter die ons onmiddellijk doorverwees naar het kinderziekenhuis in Antwerpen. Toni kampt al te lang met koorts en dat mag uiteraard niet blijven duren. Ze ligt momenteel aan een infuus met antibiotica voor haar infectie aan de urinewegen.
Toni stelt het goed, mama en papa zijn allebei doodop. Gelukkig konden we toch rekenen op oma en opa die hun vakantie aan zee hebben onderbroken om Sam te komen oppikken want we hadden voor Sammeke geen andere opvang. Nen dikke mercie!!!!!
Ik had mijn week verlof uiteraard helemaal anders voorgesteld, maar ja...niks aan te doen. Het belangrijkste is nu dat Toni er terug bovenop is.
Wat heel jammer is: ze hebben het infuus in haar voetje moeten steken (ze vonden geen enkele andere ader om in te prikken) met het gevolg dat ons meisje nu niet mag rechtstaan...heel frusterend voor haar, want da's het liefste wat ze doet: rondkruipen en rechtstaan. Voor ons heel vermoeiend, want nu moeten we ze constant vasthouden of in de maxi-cosi zetten (wat ze natuurlijk echt niet plezant vindt).


Het is precies onze week niet echt: Sam vertrok deze middag gezond en wel naar zee. Toen een uurke later mijn ouders toekwamen aan de kust, stond Sammeke vol (van gezicht tot benen) met grote rode plekken, precies allemaal insectenbeten (of een allergische reactie op iets).
Ook dat nog....gelukkig heeft ze (tot nu) geen koorts. Anders moeten we met haar ook nog naar de dokter.

En dan daartstraks ook nog eens slecht nieuws: Marieke (de boxer van mijn broer) is gestorven.
Slaap zacht Marieke!!